Als uitvaartondernemer kijk ik altijd welke rol familieleden kunnen spelen tijdens de uitvaartplechtigheid. Het liefst meer dan alleen het uitspreken van woorden.
Alleen al het aansteken van een kaars, het ontsteken van licht. Ik leg mensen uit dat het echt meer is dan het aansteken van een kaarsje.
Met kaarsen willen wij licht brengen in het donker. Licht om te kijken naar het leven van de overledene. Op deze manier zetten wij zijn of haar leven symbolisch in het licht, door aan hem of haar te denken en/of te vertellen.
De kaars brandt op. Maar vlak voor de kaars op is, kan je er een nieuwe kaars mee aansteken. Het licht van de kaars blijft.
Je geeft het vlammetje door aan een nieuwe kaars, net zoals wij het leven doorgeven. Maar met het aansteken van een kaars wensen we iemand ook goeds, wensen we elkaar goeds.
Zo krijgt het aansteken van een kaars meer betekenis voor de nabestaanden.
Het gebruik van herinneringslintjes met geur is ook altijd een mooi ritueel waarmee verbondenheid wordt gecreëerd. Mensen die bij elkaar het lintje om doen, al dan niet met de lievelingsgeur van de overledene.
Door bij elkaar een lintje om de pols te doen delen wij onze gedachten, ons gevoel, symboliseren wij de verbondenheid. Ons gevoel, het weten, dat wij iemand van wie we afscheid nemen niet vergeten, dat wij hem/haar voelen, missen, ruiken en zien. Maar ook geurstrooisel voor in het graf met de lievelingsgeur van de overledene, brengt mensen samen. Geuren spelen al sinds mensenheugenis een rol bij rituelen rondom sterven en dood.
Zelf noem ik dit altijd de kapstokjes: momenten en handelingen die ons helpen herinneren. Ook al hebben we afscheid moeten nemen, de overledene blijft altijd deel uit maken van ons leven. Dat zelfde komt altijd op een mooie manier tot uitdrukking bij het gebruik van de New Life Vlinder, een houten vlinder op een kandelaar. Aan het begin van de dienst wordt het kaarsje in de kandelaar aangestoken. Aan het einde van de plechtigheid schroeft iemand van de familie de vlinder van de kandelaar en draait deze op de kist. De vlinder gaat mee met de overledene, de kandelaar mee naar huis. Gescheiden worden, maar weten dat je verbonden blijft met elkaar. Ook het gebruik van linten die de overledene in de handen krijgt en uit de kist blijven hangen om later doorgeknipt te worden dragen dezelfde symboliek in zich.
Rituelen zijn een persoonlijke keuze
Welke symboliek er ook gekozen wordt, het moet passen bij de overledene en de nabestaanden en bijdragen aan het op een goede manier afscheid nemen van een overledene.
Het mooiste vind ik zelf nog steeds wanneer familieleden helpen bij de verzorging. Wanneer de handen van een van de ouders verzorgd worden door de kinderen. Wij gebruiken hier etherische olie bij. ‘Het verzorgen van de handen die altijd voor jou gezorgd hebben.’